Trzy dni temu na ekrany gdańskich kin - Neptuna i Klubu Żak - wszedł film Charlie Chaplina "Światła wielkiego miasta", jedno z najważniejszych dzieł w dziejach kina. Oto garść opinii o wielkim filmowcu i kilka spostrzeżeń spoza kulis powstawania tego filmu, którego premiera odbyła się w roku 1931.
Charlie Chaplin to Molier czy Szekspir kina?"
Jean Mitry, francuski filmolog
"Traktowanie Charliego jako genialnego clowna jest absurdem. Gdyby nie było kina, Charlie byłby, istotnie, genialnym klownem. Ale właśnie film umożliwił mu podniesienie komizmu cyrkowego i music-hallowego do najwyższej rangi estetycznej".
André Bazin, francuski krytyk filmowy
"Zdjęcia do filmu ›Światła wielkiego miasta‹ zaczęły się 27 grudnia 1928; już prawie rok Chaplin pracował nad scenariuszem, ale wciąż jeszcze był daleko od ostatecznej jego wersji. Znalazł za to wykonawczynię głównej roli. Informacje o tym, w jaki sposób poznał Virginię Cherrill, są sprzeczne. W ówczesnych materiałach reklamowych filmu napisano, że latem 1928 dwudziestoletnia Virginia ›zapuściła się aż do Hollywood. Jej celem było zwiedzenie Kalifornii i spędzenie nieco czasu z przyjaciółmi‹. W rzeczywistości wracała do równowagi po pierwszym rozwodzie.... Chaplin, który rozmawiał już z kilkoma kandydatkami do roli kwiaciarki, zauważył ją pewnego wieczora na meczu bokserskim i została zaproszona na następny dzień na zdjęcia próbne".
David Robinson "Chaplin. Jego życie i sztuka"
"...po zrobieniu paru zdjęć próbnych do ›Świateł wielkiego miasta‹ z różnymi aktorkami, zawezwałem Virginię Cherrill. Z czystej desperacji. Ku memu zdumieniu umiała wyglądać na niewidomą. Kazałem jej patrzyć na mnie, ale patrzyć wewnętrznie i nie widzieć mnie - i ona potrafiła to robić. Panna Cherrill była piękna i fotogeniczna, ale miała tylko niewielkie doświadczenie aktorskie".
Charlie Chaplin "Moja autobiografia"
"Wreszcie po roku zdjęć ›Światła wielkiego miasta‹ zostały ukończone; trzeba było jeszcze nagrać muzykę. Jedną dodatnią stroną dźwięku było to, że mogłem decydować o muzyce, więc też skomponowałem ją sam".
Charlie Chaplin "Moja autobiografia"
"Charlie jest geniuszem ekspresji: mimika, gest, postawa, grymas, błysk oczu w księżycowo bladym owalu twarzy. Na pewno dysponuje on szeroką gamą komizmu, który potrafi oddać radość kanalii i urok delikatnego człowieczka - ale to, co trzeba w nim podziwiać, co stanowi jego wielki wkład i filozofię wysokiej klasy - i co pragnę podkreślić z całą mocą - to jego synteza życia".
Jacques de Baroncelli, "Comoedia", lipiec 1927
"Charlie w życiu prywatnym jest najweselszym kompanem oraz najmilszym i najbardziej błyskotliwym causerem, jakiego znam. Najmniej wesoły - jeżeli mogę tak powiedzieć - jest on wówczas, gdy pracuje. Nie ma dla Charliego w filmie nieważnych sekwencji. Każdy kadr jest wymuskany. I to, co określa się jako klasyczną technikę Chaplina, jest tylko jego zamiłowaniem do dobrej roboty. A laska Chaplina zawiera więcej substancji zapalnej, niż było energii w bombie rzuconej na Hiroszimę".
Buster Keaton, Arts, 1952
"Na ogół gagi stanowią przerywniki między różnymi stylami techniki narracyjnej. Tylko komiczne filmy nieme składały się wyłącznie z ›gagów‹. To fenomen techniczny sam w sobie. Natomiast kino chaplinowskie nie jest podobne do żadnego innego kina. To jest inny świat".
Pier Paolo Pasolini "Bianco e Nero", 1971
"Chaplin jest destrukcyjny. Kochają go jeszcze naprawdę biedacy. Niedawno na placu Marszałka spytałem małego gazeciarza, jak mu się powodzi. Znasz go na pewno. Taki z rozpłaszczonym nosem. Odpowiedział mi: ›My, panie Antolku, jak te chapliny ledwo dychamy".
Antoni Słonimski "Wiadomości Literackie", nr 12 /1936
Danuta Stenka jest za stara do roli?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
