Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Nauka języków obcych: Jaką wybrać metodę?

redakcja
redakcja
sxc.hu
Metod uczenia języków obcych jest niemal tyle ile samych języków. Na jaką warto się zdecydować? Najlepiej zapoznać się z kilkoma propozycjami i wybrać tę, która spełnia nasze oczekiwania.

Metod uczenia języków obcych jest niemal tyle ile samych języków. Na jaką warto się zdecydować? Najlepiej zapoznać się z kilkoma propozycjami i wybrać tę, która spełnia nasze oczekiwania.

  • Metoda Helen Doron – czyli angielski dla maluchów

**
Jest to prosta metoda nauczania języka angielskiego przeznaczona dla dzieci w wieku od 3 miesięcy do 14 lat. Spotkania na kursie odbywają się raz w tygodniu pod kierunkiem wyszkolonego nauczyciela. Polegają one na wykorzystaniu umiejętności dziecka do niezwykle szybkiego przyswajania języka. Zajęcia mają bardzo przyjazną formę. Pełne są zabaw, gier i piosenek. Metoda ta naśladuje sposób, w jaki dzieci poznają język ojczysty. Niemowlęta i przedszkolaki uczą się wyłącznie języka mówionego, przy pomocy gier i zabaw dostosowanych do ich wieku. W czasie cotygodniowych spotkań organizowane są zajęcia ruchowe przy muzyce, ćwiczenia fizyczne i ogólnorozwojowe, w których udział mogą brać również rodzice. Dodatkowo dzieci mają kontakt z językiem angielskim przez ok. 14 godzin tygodniowo, dzięki specjalnie opracowanym płytom CD z wierszykami i piosenkami, które rodzice odtwarzają im w domu podczas zabawy lub przed zaśnięciem

  • Metoda reagowania całym ciałem (TPR) - ruch i zabawa pomocą w nauce

**
Ciekawą formą kursu językowego dla dzieci w wieku przedszkolnym jest nauka tzw. metodą reagowania całym ciałem (TPR). Opiera się ona na założeniu, że uczeniu się i trwałemu zapamiętywaniu nowego materiału językowego sprzyjają dwa rodzaje zachowania ucznia – milczące przysłuchiwanie się i ruch fizyczny związany z treścią przekazu. Nauczanie w tej metodzie polega na prostych poleceniach wydawanych przez nauczyciela w języku obcym, których wykonanie demonstruje na początku prowadzący zajęcia. Często też występuje zamiana ról – uczniowie wydają polecenia, które wykonuje nauczyciel oraz inne dzieci. Takie czynności mają pobudzić pracę całego mózgu tzn. półkuli lewej, która odpowiada za język, ale tez półkuli prawej, która odpowiedzialna jest za wykonywany ruch fizyczny. Metoda reagowania całym ciałem sprawdza się, kiedy nauczanie pozbawione jest stresu. Umożliwia to odprężenie podczas zajęć, przełamuje wszelkie zahamowania oraz strach przed wypowiadaniem słów oraz podnosi poziom atrakcyjności w procesie nauki, która odbywa się bez wykorzystywania podręcznika. Celem nauczyciela jest stworzenie jak największej liczby sytuacji, w których dzieci mają za zadanie reagować „ruchem ciała”. Sytuacje te mają charakter zabawy, a więc dzieci nie odczuwają swojego wysiłku włożonego w proces uczenia się, a zarazem skutecznie realizują naturalną, dla swojego wieku, potrzebę ruchu. Pozwala to również unikać znużenia i szybkiej utraty koncentracji u dzieci spowodowanej zbyt długim przesiadywaniem. Zdarza się, że podczas zajęć wykorzystywane są elementy humorystyczne, co pozytywnie wpływa na motywację i odpręża małych słuchaczy.

  • Metoda Callana – szybkość i powtarzanie metodą na sukces

W tym przypadku najistotniejszą rzeczą jest ciągła gotowość do udzielania odpowiedzi na szybko zadawane pytania. Na początku lektor wymawia nowe słowo, które jest powtarzane przez kursantów. Następnie odpowiadają oni na pytanie używając tego słowa. W dalszym etapie słuchacze zapoznają się z pisownią i uczą się jego zapisu podczas dyktanda. Metoda ta jest najlepsza dla wszystkich, którzy chcą jak najszybciej nauczyć się płynnie mówić. System powtórek w czasie zajęć sprawia, że zapamiętuje się całe zadania. Ważną rolę odgrywają tutaj tempo i dynamika. W czasie zajęć nie ma miejsca na swobodną konwersację. Uczniowie są biernymi odbiorcami, którzy powtarzają kolejne zwroty. Głównym założeniem metody jest bycie w ciągłej gotowości do udzielania odpowiedzi na szybko zadawane pytania. Dzięki zasadzie pytanie - błyskawiczna odpowiedź, kursanci nabywają umiejętność automatycznego reagowania podczas konwersacji i pozbywają się nawyku tłumaczenia w myślach wypowiadanych i słuchanych zdań, co sprawia, że rozmowa staje się bardziej płynna. Gramatyka nie jest tu najważniejszą kwestią, a jedynie narzędziem niezbędnym do komunikacji. Istotne są systematyczne powtórki. Materiał danej lekcji jest powtarzany tak długo, aż nie zostanie opanowany przynajmniej w 70proc. Tempo wypowiadanych słów powoduje u słuchacza także wyćwiczenie refleksu w samym mówieniu. Proces nauczania zachodzi w małych grupach liczących od 6–14 uczniów.

  • Metoda Counselling Language Learning (CLL) – bo w grupie łatwiej

Metoda ta opiera się na założeniu, że wszelkie posługiwanie się językiem, a także wszelkie próby uczenia się, to proces międzyludzki, czyli grupowy, zawsze związany z interakcją i komunikacją. Porozumiewanie się między ludźmi zachodzi jedynie w obrębie spraw, na których temat uczestnicy interakcji naprawdę chcą rozmawiać. Stąd w metodzie tej opanowanie języka toczy się podobnie jak komunikacja w grupie terapeutycznej. Mówią tylko ci, którzy naprawdę chcą cos powiedzieć, a mówią tylko o tym, co rzeczywiście chcą zakomunikować pozostałym. Dlatego nauczyciel – tłumacz, stojąc poza kręgiem grupy, podaje wersję obcojęzyczną tej wypowiedzi, nagrywa ją na kasetę magnetofonowa i zapisuje. Wtedy uczeń wypowiada wersję obcojęzyczną już samodzielnie. Tak powstaje wspólny „podręcznik” tworzony na bieżąco przez całą grupę. Nauczyciel pełni rolę doradcy, który wspiera językowo osoby uczące się, a jednocześnie stwarza warunki do nauki.

  • Konwersacje z native speakerem - nauka języka bezpośrednio u źródła

Większość szkół językowych posiada już w swojej ofercie tematyczne bloki lekcyjne przygotowane i prowadzone przez tzw. native speakerów, czyli rodzimych użytkowników konkretnego języka, którzy wychowywali się w sferze jego oddziaływania i często byli także nauczycielami tego języka za granicą. Taki prowadzący jest bezbłędny w ocenie poprawności wymowy u kursanta. Polski nauczyciel zrozumie błędną wymowę ucznia, native speaker niekoniecznie. Kolejna zaleta to właściwe poprawianie prac pisemnych. Rodzimy lektor wyłapie błędy ortograficzne, gramatyczne, składniowe, ale nie zawsze będzie miał pewność, czy na pozór poprawne pod względem gramatycznym zdanie brzmi naturalnie w danym języku. Istotna jest także autentyczność prowadzonych zajęć i poczucie bezpośredniego kontaktu z żywym językiem. Korzyści płynące z takiego sposobu pracy są ogromne. Uczący się przyswajają sobie prawidłową wymowę, przełamują opory przed wypowiadaniem się w języku obcym, nabierają pewności siebie, a także odczuwają dużą satysfakcję z umiejętności posługiwania się w komunikacji żywym językiem obcym.

  • Metoda Berlitza – konwersacja przede wszystkim

Metoda Berlitza kładzie szczególny nacisk na konwersację. Podczas kursu uczestnicy korzystają ze specjalnie przygotowanych materiałów dydaktycznych. Poznają, a także utrwalają słowa i wyrażenia w podobny sposób, w jaki małe dzieci uczą się mówić. W związku z tym założeniem nauczyciel mówi tylko w języku docelowym, posługując się przy tym ilustracjami, gestami i mimiką. Demonstruje oraz nazywa przedmioty, reżyseruje proste sytuacje, by wyjaśnić zagadnienia językowe. Słuchacze rejestrują konkretne sformułowania i następnie powtarzają je za lektorem. Błędy i wszelkie potknięcia nie są poprawiane na bieżąco, lecz dopiero po zakończeniu wypowiedzi. Stopniowo wprowadzany jest coraz większy zasób słów i zwrotów, których zastosowanie tłumaczy się wcześniej poznanymi wyrażeniami. W ten sposób nie tylko rozszerza się pole językowego manewru, ale także utrwala poznaną wcześniej wiedzę. Nauka czytania i pisania następuje w dalszej fazie kursu, kiedy uczniowie już rozumieją i mówią. Należy zaznaczyć, że w tej metodzie nie ma lekcji poświęconych nauce gramatyki. Dlatego zalecana jest tym osobom, które w przyszłości będą posługiwać się językiem obcym częściej w mowie niż na piśmie. Grupy zajęciowe składają się z 7–10 osób.

  • Metoda SITA – nowoczesna technologia w służbie edukacji

Tutaj podstawą przyswajania nowego języka jest relaks. Jej autorzy stworzyli urządzenie (maska z czujnikiem oddechu) wprowadzające w stan, który w warunkach naturalnych osiąga się tuż przed zaśnięciem oraz tuż po przebudzeniu. Maska przetwarza oddech człowieka na bodźce świetlne i dźwiękowe. Człowiek odbierając te bodźce tj. widząc przez zamknięte powieki czerwone światło diod świecących się i gasnących w rytm oddechu, oraz słysząc pulsujący w tym rytmie tzw. dźwięk bio, podświadomie reguluje i wyrównuje częstotliwość, a także głębokość własnego oddechu. Sprzyja to wchodzeniu w stan relaksu, w którym półkule mózgowe lepiej współpracują ze sobą, niż w stanie aktywności i wielokrotnie wzrasta zdolność mózgu do przyswajania i zapamiętywania informacji. Pierwsza faza, tzw. inicjacja (ok. 20 minut), polega na przeczytaniu z podręcznika dialogu po polsku, a następnie jednokrotnym wysłuchaniu go w języku obcym, śledząc obcojęzyczny tekst w podręczniku. Druga faza, tzw. zapamiętywanie, jest już bardziej skomplikowana i trwa dwa razy dłużej. Należy wprowadzić się w stan relaksu, odsłuchać bez przerwy lekcji z kasety, a następnie przez około 10 minut pozostać w stanie odprężenia. Te 10 minut jest uważane za bardzo istotne dla zapamiętywania. Trzecia faza, tzw. aktywizacja, to ćwiczenia z podręcznika, np. układanie dialogów do scenek. Czwarta i ostatnia faza, trwająca około 40 minut, to powtórzenie fazy zapamiętywania z poprzedniej lekcji w stanie relaksu. Wiek i predyspozycje uczącego się w systemie SITA nie mają istotnego znaczenia.

  • Metoda wilka – ucząc się na cudzych błędach

Podstawą tej metody jest konwersacja, a nie wkuwanie kolejnych partii materiału. Zajęcia z jej wykorzystaniem trwają 90 minut i odbywają się w grupie minimum czteroosobowej. Każda z osób podczas zajęć ma wypowiedzieć ok. 300 zdań. Podczas lekcji każdy uczeń jest zobowiązany do wyłapywania błędów kolegów i korygowania ich, co zwiększa znacznie świadomość językową słuchaczy.

  • Metoda audiolin-gwalna – od powtarzania do zapamiętania

Podstawowym celem nauki jest przyswojenie czterech sprawności językowych w kolejności od słuchania i mówienia do czytania i pisania. Opanowanie języka, to w tej metodzie wykształcenie odpowiednich nawyków, czyli trwałych związków między bodźcem a reakcją. Nawyk językowy wyrabia się mechanicznie poprzez wielokrotne powtarzanie, zapamiętywanie i utrwalanie ćwiczonego materiału. Nacisk położony jest na słuchanie, potem dopiero uczeń zaczyna mówić, czytać i pisać. Na początku kursant słucha nagrań płytowych lub wypowiedzi lektora, a następnie powtarza zasłyszane wypowiedzi tak dokładnie i tak szybko, jak tylko to możliwe. Metoda oparta jest na założeniu, że język jest pewnym stałym zbiorem zdań i struktur językowych, możliwych do wyuczenia. Nauczyciel jest modelem do naśladowania. Czuwa nad zachowaniem językowym uczniów, zadaniem których jest odtwarzanie scenek i dialogów. Błędne nawyki zwalczane są za pomocą wielokrotnego powtarzania i odgrywania scenek dialogowych. Zajęcia prowadzone są wyłącznie w języku docelowym.

  • Naukowcy uczą języków

Katolicki Uniwersytet Lubelski:

Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych: (centrum egzaminacyjne TELC i LCCI) angielski, arabski, chiński, estoński, francuski, grecki, hindi, hiszpański, japoński, łaciński, niderlandzki, niemiecki, norweski, rosyjski, włoski. Kursy prawnicze, biznesowe, psychologiczne, pedagogiczne.

UMCS:

Centrum Nauczania i Certyfikacji Języków Obcych UMCS (centrum egzaminacyjne TELC, City&Guilds, TOLES, LCCI, BEC, PLT). Kursy certyfikatowe przygotowujące do międzynarodowych egzaminów językowych (TELC, City & Guilds, TOLES, LCCI, FCE, CAE, IELTS). Kursy z jęz. specjalistycznego (biznes, prawo, dziennikarstwo, politologia, media, informatyka, matematyka, chemia, fizyka, geografia, , itp.). Kursy z jęz. ogólnego dla dorosłych i młodzieży. Kursy uzupełniające (w tym tzw. pogotowie językowe, poszerzenie słownictwa, ćwiczenie wybranych struktur językowych). Krótkie kursy rozwijające poszczególne sprawności językowe. Kursy dla pracowników i doktorantów, kursy dla maturzystów, kursy na żądanie – pozwalające na lepsze dopasowanie treści i czasu trwania kursu do potrzeb konkretnej grupy słuchaczy. Angielski, francuski, hiszpański, niemiecki, rosyjski, włoski, łacina.

Politechnika Lubelska:

Studium Języków Obcych Politechniki Lubelskiej (centrum egzaminacyjne ETS oraz LCCI IQ from EDI): angielski, rosyjski, niemiecki. Kurs języka angielskiego, przygotowujący do: egzaminu TOEIC, egzaminu TOEFL, egzaminu LCCI. Kurs języka niemieckiego, przygotowujący do egzaminu WiDaF. Kurs języka rosyjskiego, przygotowujący do egzaminu TELC.

Kurs języka obcego technicznego. Kurs języka angielskiego specjalistycznego dla służb mundurowych.

Uniwersytet Przyrodniczy:
**
Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych UP (ośrodek certyfikacji TELC). Angielski, francuski, niemiecki, rosyjski. Kursy języków obcych przygotowujące do egzaminów TELC.

Uniwersytet Medyczny:

Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych kształci tylko swoich studentów. Prowadzi kursy języka: angielski, niemiecki, hiszpański, włoski, łaciński, rosyjski.

DAMIAN BIELECKI

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Krokusy w Tatrach. W tym roku bardzo szybko

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na lublin.naszemiasto.pl Nasze Miasto